Rozdział 2

Bóg i Trójca Święta

 1. Jest tylko jeden jedyny żywy i prawdziwy Bóg. Jest On samoistny i nieskończony w swojej istocie i doskonałości. Tylko On sam może pojąć i zrozumieć swoją istotę. Jest duchem czystym, niewidzialnym, niepodzielnym,bez ciała i zmiennych uczuć ludzkich. Tylko On posiada nieśmiertelności przebywa w światłości niedostępnej dla śmiertelnego człowieka. On nigdy się nie zmienia. Jest większy niż nasze możliwości pojmowania, wieczny,niepojęty, wszechmogący i nieskończony. Jest najwyższą świętością, mądrością,niezależnością i absolutem. Wszystko, co czyni, jest wynikiem Jego niezmiennej,sprawiedliwej woli i służy Jego własnej chwale. Jest najbardziej kochającą,łaskawą, miłosierną i współczującą z istot. Jest pełen dobroci i prawdy.Przebacza nieprawość, przestępstwo i grzech. Nagradza tych, którzy szukają Go gorliwie. Lecz nienawidzi grzechu. Nie przeoczy winy i nie oszczędzi winnego, i jest doskonale sprawiedliwy w wykonywaniu wyroku.
1 M 17:1; 2 M 3:14; 34:6-7; 5 M 4:15,16; 6:4; 1 Krl 8:27; Neh 19:32-33; Ps 5:6-7; 9o:2; 115:3; Prz 16:4; Iz 6:3; 46:1o; 48:12; 1o:1o; 23:23-24;Na 1:2-3; Ma 3:6; J 4:24; Rz 11:36; 1 Kor 8:4,6; 1Tm 1:17; Hbr 2:6.

2. Bóg jest samowystarczalny. W Nim i tylko w Nim znajduje się pełnia życia, chwały, dobroci i wspaniałości. Nie zależy od żadnej istoty stworzonej,którą uczynił, Jego chwała nie pochodzi od stworzeń. Wręcz przeciwnie,przejawia swoją chwałę w nich i przez nie. Jest On głównym źródłem wszelkiego bytu: początkiem, spełnieniem, końcem wszystkich rzeczy. Jest suwerennym władcą nad wszystkimi swoimi stworzeniami. Używa ich według swojej woli robi dla nich i z nimi cokolwiek pragnie. Jego wzrok przenika istotę wszystkich rzeczy. Jego wiedza jest nieskończona i nieomylna. Nic nie stanowi dla Niego zagrożenia lub przyczyny niepewności, ponieważ On nie zależy od stworzonych rzeczy. We wszystkich decyzjach, dziełach i żądaniach jest najświętszy. Aniołowie i ludzie Jemu, jako Stworzycielowi, mają oddawać wszelką cześć, winni Mu Są służbę i posłuszeństwo względem wszystkiego,co od nich zażąda.
Jb 22:3; Ps 119:68; 145:17; 148:13; Ez 11:5; Dn 4.:25,34,35; J 5:26;Dz 15:8; Rz 11:34-36; Hbr 4:13; Obj 5:12-14.

3. Trzy osoby Boże stanowią Trójcę Świętą – Ojciec, Syn (lub Słowo)i Duch Święty. Stanowią jedność w istocie, mocy i wieczności. Każda z osób jest w pełni Bogiem, ale Trójca jest jedna i niepodzielna. Ojciec nie zawdzięcza swojego bytu nikomu. On jest Ojcem dla Syna, który jest z Niego zrodzony w wieczności. Duch Święty pochodzi od Ojca i Syna. Te osoby, jeden nieskończony i wieczny Bóg, nie mogą być rozdzielone w naturze i w bycie, lecz Są rozróżniane w Piśmie Świętym przez osobiste relacje wewnątrz Trójcy Świętej i przez rozmaitość dzieł, których dokonują. Ich Trój-jedność (to znaczy doktryna Trójcy) jest zasadniczą podstawą wszelkiej naszej społeczności z Bogiem oraz źródłem pociechy, którą czerpiemy z naszego zdania się na Niego.
1 M 3:14; Mt 28:19; J 1:14,18; 14:11; 15:26; 1 Kor 8:16; 2 Kor 13:14;Ga 4:6; 1 J 5:7.