Rozdział 21
 

WOLNOŚĆ CHRZEŚCIJAŃSKA I WOLNOŚĆ SUMIENIA

 1. Chrystus nabył dla wszystkich wierzących wolność, którą obdarza nas Ewangelia. Zawiera ona w sobie wolność od winy grzechu, od potępienia, które przynosi wina, od gniewu Bożego oraz od surowości i przekleństwa Prawa Bożego. Obejmuje ona również uwolnienie od obecnego, złego świata oraz od rzeczy takich jak: niewola szatana, panowanie grzechu, ból, nieszczęścia,strach przed śmiercią, nieuchronność grobu i wieczne potępienie. Ponadto umożliwia nam ona wolny dostęp do Boga i poddanie się Mu w posłuszeństwie nie ze strachu, jak to czyni niewolnik wobec pana, lecz z dziecięcą miłością i ochotą. Wszystkie te błogosławieństwa w większym lub mniejszym stopniu posiadali wierzący w czasach Starego Testamentu, lecz w Nowym Testamencie chrześcijańska wolność znacznie się rozszerzyła. Obejmuje ona uwolnienie od ciężarów nakładanych przez prawo obrzędowe, któremu byli poddani Izraelici, a także większą odwagę w przybliżaniu się do tronu łaski i większą miarę wolnego Ducha Bożego, niż to na ogół było udziałem świętych w czasach przedchrześcijańskich.
Łk 1:73-75; J 7:38-39; Dz 26:18; Rz 8:3,15,28; 1 Kor 15:54-57; Ga 1:4; 3:9,13-14; 2 Tes 1:10; Hbr 10:19-21; 1 Jn 4:18.

2. Jedynie Bóg jest Panem sumienia. On uwalnia je od wszelkich obowiązków uznania lub posłuszeństwa względem jakichkolwiek ludzkich doktryn czy wymagań,które w jakimkolwiek sensie stoją w sprzeczności z Jego Słowem lub nie są w nim zawarte. Co więcej, wiara i posłuszeństwo takim doktrynom jest równoznaczne ze zdradą prawdziwej wolności sumienia. Jest to wbrew rozumowi i oznacza jedynie zniszczenie wolności sumienia, gdy ludzie domagają się od swoich bliźnich bezwzględnej wiary , tzn. absolutnego i ślepego posłuszeństwa.
Mt 15:9. Dz 4:19,29; Rz 14:4; 1 Kor 3:5; 7:23; 2 Kor 1:24; Kol 2:20,22-23; Jk 4:12.

3. Popełnianie jakiegokolwiek grzechu lub pielęgnowanie grzesznych,złych pragnień i zasłanianie się wolnością chrześcijańską wypacza główny cel łaski Ewangelii i naraża na niebezpieczeństwo tych, którzy są winni takiego przestępstwa, ponieważ w ten sposób niszczą oni prawdziwy cel chrześcijańskiej wolności: aby lud Pana „wybawiony z ręki wrogów, bez bojaźni służył Mu w świątobliwości i sprawiedliwości przed Nim po wszystkie swoje dni".
Łk 1:74-75; Rz 6:1-2; Ga 5:13; 2 P 2:18,21