Rozdział 23
 

PRZYSIĘGI I ŚLUBOWANIA ZGODNE Z BOŻYM PRAWEM

 1. Składanie przysięgi zgodnej z Bożym Prawem należy do religijnych praktyk, podczas których składajacy przysięgę, mając na względzie Bożą prawdę, prawość i sprawiedliwość, uroczyście przywołuje Boga, aby poświadczył przysięgę i sądził go według prawdy lub fałszu jego słów.
2 M 20:7; 5 M 10:20; 2 Krn 6:22-23; Jr 4:2.

2. Przysięga jest tylko wtedy słuszna, jeśli jest powzięta w imię Boże z całą świętą bojaźnią i szacunkiem. Przysięganie niepotrzebne i pochopne na pełne chwały i straszne Imię, albo przysięganie na cokolwiek innego jest grzeszne i budzące odrazę. Słowo Boże zezwala na przysięgę, kiedy wymaga tego waga i doniosłość spraw i kiedy prawda wymaga potwierdzenia lub jeżeli pragnie się zakończyć spór. W takich warunkach zezwala się nazłożenie zgodnej z prawem przysięgi, wymaganej przez uprawnioną władzę.
Ne 13:25; Mt 5:34.37; 2 Kor 1:23; Hbr 6:16; Jk 5:12.

3. Każda osoba przysięgająca zgodnie ze Słowem Bożym musi być świadoma powagi tego aktu i niezwykle ostrożna, aby nie powiedzieć niczego, co nie jest prawdą; pochopne, fałszywe i puste przysięgi prowokują Pana, by sprowadził nieszczęście na kraj.
4 M 19:12; Jr 23:10.

4. Przysięga powinna być wyrażona w jasnym, zrozumiałym języku, bez dwuznaczników i niepewności.
Ps 24:4.

5. Śluby składa się jedynie Bogu, a nie jakiemukolwiek stworzeniu. Raz złożone śluby powinny być wypełnione skrupulatnie i wiernie. Śluby zakonne celibat, ubóstwo i całkowite posłuszeństwo, typowe dla Kościoła rzymskokatolickiego są dalekie od prawdziwej świętości i są jedynie przesądami i grzesznymi sidłami, w które żaden chrześcijanin nie powinien się zaplątać.
1 M 28:20-22; Ps 76:12; Mt 19:11; 1 Kor 7:2,9; Ef 4:28.